نگاهی به نامه تعدادی از نماینده مجلس، به سران قوا برای تغییر در دکترین دفاعی کشور و ساخت سلاح هسته ای
سوال اینجاست، در خصوص ساخت و نگهداری سلاح هسته ای، چگونه است که عده ای از نمایندگان در نامه ای سرگشاده و علنی، تقاضای ساخت سلاح هسته ای را مطرح می کنند!
شهدای ایران:روح الله عباسیان/یکی دو هفته پیش، 71 نماینده مجلس، طی نامه ای به سران قوا، درخواست تغییر در دکترین دفاعی کشور و ساخت سلاح هسته ای را نمودند.
متن این نامه به سران قوا، به قرار زیر است:
فتوای رهبری معظم انقلاب اسلامی حضرت آیت‌الله العظمی امام خامنه‌ای مدظله‌العالی در سال ۱۳۸۹ مبنی بر ممنوعیت تولید و استفاده سلاح هسته‌ای در حالی صادر شد که مجامع بین‌المللی و کشورهای غربی توان کنترل حداقلی رژیم منحوس صهیونیستی را داشتند امروز این رژیم غاصب به مرز جنون رسیده و به هر کجا دست پلیدش می‌رسد بدون رعایت هیچ تعهد بین‌المللی هجوم می‌آورد و مردم بی گناه را به خاک و خون می‌کشد.
مستحضرید تغییر موضوع و تفاوت شرایط در فقه امامیه موجب تغییر حکم خواهد شد ضمن اینکه مصلحت حفظ اسلام عزیز که امروز با حفظ نظام جمهوری اسلامی گره‌خورده از واجبات مهمی است که می‌توان حکم حرمت اولیه را به‌عنوان حکم ثانوی تبدیل به‌حکم جواز کند. براین‌اساس ما نمایندگان مردم در مجلس شورای اسلامی درخواست داریم مبتنی بر آیه شریفه: « وَأَعِدُّواْ لَهُم مَّا ٱسۡتَطَعۡتُم مِّن قُوَّةࣲ وَمِن رِّبَاطِ ٱلۡخَيۡلِ تُرۡهِبُونَ بِهِۦ عَدُوَّ ٱللَّهِ وَعَدُوَّكُمۡ.....» بخاطر بازدارندگی در این دنیایی که جبهه استکبار به هیچ تعهد و قانونی پایبند نیست در دکترین دفاعی جمهوری اسلامی تجدیدنظر گردد.
به‌کارگیری سلاح هسته‌ای مصداق حرمت فتوای رهبری معظم انقلاب در سال ۱۳۸۹ بوده اما ساخت و نگهداری به‌عنوان بازدارندگی بحث دیگری است. مستدعی است ازآنجاکه مصوبات آن شورا با تایید رهبری معظم انقلاب موضوعیت دارد این درخواست دراسرع‌وقت مطرح و نتایج کارشناسی به اطلاع مجلس شورای اسلامی رسانده شود.
آیا نمایندگان مجلس بیشتر از رهبر انقلاب به شرایط میدان و مقتضیات زمانی آگاهی دارند؟
سوال اینجاست، چگونه است که این نمایندگان ادعای ولایتمداری دارند ولی به دنبال دور زدن فرامین حاکمیتی رهبری از مجرای شورای عالی امنیت ملی و تغییر فتوای رهبری بنا به درخواست این شورا هستند.
این نمایندگان مدعی هستند، فتوای رهبری مربوط به سال ۸۹ و اوضاع و شرایط آن زمان بوده است. آیا این نمایندگان نمی بینند که رهبر معظم انقلاب طی سال‌های اخیر و البته سخنرانی های اخیر خود، بارها به این نظر خود پافشاری نموده اند و اعلام عمومی نموده اند؟!
یعنی این نمایندگان فکر می کنند، رهبر انقلاب از شرایط موجود- خصوصا در عرصه میدان نظامی- بی اطلاع هستند و این نمایندگان مجلس هستند که اطلاع کافی و وافی از شرایط جدید دارند و ضرورت دارد موضع رهبری تغییر پیدا کند؟!
این در حالی است که در جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، رهبر انقلاب شخصا مدیریت جنگ را بر عهده گرفتند و پیروزی کشور را بر رژیم صهیونیستی رقم زدند.
لذا این درخواست نمایندگان از سران قوا، توهین به مقام مرجعیت و رهبری است که بخواهند از معظم له با وجود اشراف کامل به شرایط زمان و مکان، تغییر فتوا را خواستار شوند.
لذا ای کاش این نمایندگان از این جسارت خود توبه نمایند.
لازم به ذکر است، یکی از تضمین های کشور ما بر عدم پیگیری ساخت سلاح هسته ای، فتوای رهبری بوده است. وقتی فتوای رهبری مورد تغییر واقع شود، آیا دنیا روی فتوا و تعهد رهبر انقلاب حساب باز می کند؟!
زوایایی دیگر از نامه نمایندگان مجلس برای پیگیری ساخت سلاح هسته ای
فارغ از این اشکال اساسی فوق الذکر، چند اشکال دیگر نیز به این نامه مطرح می باشد، که به آن می پردازیم:
۱) موضوعات نظامی از جمله موضوعاتی است که تصمیم گیری در خصوص آن باید جنبه محرمانه و سری داشته باشد. کما اینکه امام علی (ع) نیز به این موضوع تصریح داشته اند.
حال سوال اینجاست، در خصوص ساخت و نگهداری سلاح هسته ای، چگونه است که عده ای از نمایندگان در نامه ای سرگشاده و علنی، تقاضای ساخت سلاح هسته ای را مطرح می کنند!
۲) ساخت سلاح هسته ای و نگهداری آن مخاطرات جدی را به دنبال دارد. چرا که در صورت وقوع هرگونه حادثه، آلودگی شدید رادیواکتیو را به دنبال دارد که امنیت و سلامت ملی را به مخاطره می اندازد.
وقوع حوادث متعدد که بعضا ناشی از خرابکاری در تاسیسات نظامی و موشکی کشور بوده است، موید این مطلب است. لذا بالفرض ساخت سلاح هسته ای، نگاه داشت آن، محل چالش و بحث است. خصوصا در کشور ما که نفوذ دشمن فراوان بوده است که حوادث متعددی را رقم زده است.
ساخت سلاح هسته ای، چه بسا موجب نقض غرض شود و به جای تقویت دفاع ملی، تهدیدی بالقوه برای امنیت کشور پدید آورد.
۳) وقتی ما بکارگیری سلاح هسته ای را حرام بدانیم، تضمینی به طرف مقابل است که هیچ گاه از آن استفاده نخواهیم کرد. لذا صرف داشتن سلاح هسته ای، موجب ایمنی از حملات دشمنان نخواهد شد. کما اینکه به طور مثال کشور روسیه، علی رغم داشتن سلاح هسته ای، در جنگ با اوکراین بارها مورد حمله موشکی و پهبادی قرار گرفته است.
۴) بالا بردن توان نظامی کشور از مجرای تقویت سیستم پدافندی کشور و البته افزایش توان آفندی کشور می گذرد و بایستی در این زمینه برنامه ریزی و سرمایه گذاری بیشتری کرد.
وجود پدافند قوی است که می تواند حملات دشمن را دفع کند. لذا حتی اگر سلاح هسته ای داشته باشیم ولی پدافند ما ناقص باشد، همین سلاح های هسته ای نیز می تواند مورد هدف قرار گرفته و موجب انفجارهای اتمی در کشور گردد.
در حالی که اگر پدافند کشور قوی باشد می تواند حتی تا حدود زیادی در برابر حملات هسته ای بازدارندگی ایجاد کند.
۵) بسیاری از تحریم های کشور، به بهانه موضوعات هسته ای بوده است. نظارت های آژانس انرژی هسته ای نیز برای راستی آزمایی ادعای ایران در زمینه عدم ساخت سلاح هسته ای می باشد.
تحریم های وضع شده نیز به علت برخی فعالیت های قبلی اعلام نشده - در اواخر دهه ۷۰ و اوایل دهه ۸۰- بوده که با سوء استفاده آمریکا و شرکای اروپایی- علی رغم تایید صلح آمیز بودن آنها- منجر به صدور قطعنامه سازمان‌ملل و وضع برخی تحریم ها شد.
البته ایران طی مذاکراتی که منجر به برجام شد، با کاهش فعالیت های هسته ای تلاش کرد، موضوع هسته ای را حل و فصل نماید. ولی با ددمنشی طرف آمریکایی و همراهان اروپایی، پس از ده سال اجرای برجام، باز هم مناقشه هسته ای، پایان نیافت.
علی ای حال با توجه به اینکه بکارگیری سلاح کشتار جمعی هسته ای با مبانی دینی تعارض دارد و البته نگهداری آن نیز مخاطره آمیز است، پیگیری ساخت سلاح هسته ای توسط نمایندگان، به جز اینکه موجب دستاویزسازی برای بیگانگان شود و بهانه به دست دشمنان بدهد و شرایط کشور را بغرنج کند فایده ای ندارد.
لذا انتظار می رود نمایندگان مجلس، ضمن احترام به سیاست‌های حکیمانه مقام معظم رهبری، از اظهارنظرهای تنش آمیز و نمایش گونه پرهیز نمایند.
